سنتور یکی از سازهایی است که تقریبا 70 درصد علاقه مندان به موسیقی آن را می پسندند و به دنبال یادگیری آن هستند. زمانی که کسی قصد یادگیری سنتور می کند معمولا ابتدا آموزشگاه و یا استاد مناسب را پیدا میکند. زمانی که میخواهد سنتور لازم را تهیه کند به طور معمول سنتور را انتخاب میکند که استاد به او پیشنهاد می دهد. البته گاها دست به سرچ و گشت و گزار در اینترنت میشود... خب در نهایت تصمیم به خرید می گیرد.
چیزی که اینجا روشن میشود تفاوت های میلیونی قیمت سنتور است. مگر می شود یک سنتور با سنتور دیگر در این حد تفاوت قیمتی داشته باشند. اما باید به این نکته توجه داشت که سنتور نیز مانند سایر محصولات انواع مختلفی دارد و بسته به نوع آن قیمت متفاوتی نیز می گیرد. به عنونا مثال مدل لاکوک مانند سل کوک 9 خرکی است اما در مقایسه با سنتور سل کوک صدای زیرتری دارد و از نظر کوک نیز یک پرده بالاتر از سنتور سل کوک میشود. سنتورهای 10، 11 و 12 خرکی نیز از مدلهای دیگر سنتور است که برای تک نوازی مناسبتر است.
اساتید موسیقی اعتقاد دارند که در خرید سنتور باید معیار اول سازنده ساز باشد اما آیا واسطه گران فروش آلات و ادوات موسیقی به سازندگان اصلی ساز اشاره میکنند؟ خب در اکثر موارد نه، ولی مراجع تخصصی و با اسم و رسم مانند ساز24 نام سازنده را به عنوان یکی از فاکتورهای مهم در مشخصات ساز معرفی می کنند. سنتورها معمولا مزین به مهر خالق آن هستند که به نوعی ضمانت کیفیت آنها محسوب میشود. از برترین نوازندگان سنتور هم میتوان به پرویز مشکاتیان، سیامک آقایی، ابوالحسن صبا و اردوان کامکار اشاره کرد.
قیمت سنتور باید معیار دوم خرید و فروش این ساز باشد. اگر سری به سایتهای آنلاین فروش آلات و ادوات موسیقی مانند ساز24، دیجی کالا، دیوار و شیپور و ... بزنید، متوجه می شوید که از یک میلیون تومان تا سی میلیون قیمتها در نوسان است. مثلا « بسته سنتور علیزاده یک مهر با قیمت 1350 هزار تومان در ساز24 به فروش می رسد. در مقابل سنتور پژوهشکده سنتور گوهر ویژه با قیمت 11 میلیون در این سایت خریداری شده است. البته نباید فراموش کرد که سنتورهای دست دومی نیز وجود دارند که افراد در سایت هایی مانند دیوار و شیپور آگهی می کنند و قیمت آنها به نسبت مناسب است اما آیا مورد اطمینان هستند؟ قطعا باید هنگام خرید خرید سنتورهای دست دوم دقت کنید که دچار تابخوردن و انحنا از ناحیه صفحه زیرین شوند.
منبع: اختلاف میلیونی سنتورها
آیا تا به حال شما نیز به این فکر کرده بودید که چرا قیمت آلات موسیقی از جمله سنتور تا این حد دگرگون است؟ مثلا سنتور 11 خرک با چوب گردو چه تفاوتی با سنتور علیزاده دو مهر دارد که باید اختلاف قیمت 4 میلیون تومانی داشته باشند. یا به عنوان مثال سنتور علیزاده یک مهر با سنتور علیزاده دو مهر چه جذابیتی برای هنرآموز باید ایجاد کند که هنرآموز بخواهد به خاطر بالا بودن تعداد مهر هزینه بیشتری پرداخت کند. قطعا این اختلاف قیمت دلایل خاص خود را دارد از جمله صدای ساز، کیفیت متریال به کار برده شده در ساز، کوک ساز و ... در قیمت سنتور تاثیر مستقیم می گذارند.
در قیمت سنتور متریال به کار رفته شده از جمله جعبه رِزُنانس، جنس جعبه، گل روی جعبه، ضخامت صفحه و کف، شیطانک، گوشی و سیمگیر مهم هستند که به نسبت کیفیت آنها قیمت نیز تغییر می کند.
شاید برای شما نیز این واژه آشنا باشد: " صدای ساز یکدست است". یکدست بودن صدای ساز یعنی سازنده آن برای ساخت آن تلاش بسیار زیادی را متحمل شده است. زمانی که صدای ساز یکدست باشد یعنی ضخامت صفحه و جنس آن و محل پل گذاری با هم تناسب دارند و عدم این تناسب ایراد بسایر مهمی برای سنتور و نوازنده حرفه ای به حساب می آید. حجم صدای ساز بستگی به سلیقه شما دارد اما معمولا پیشنهاد می شود سازهای پرحجم را انتخاب نکنید (مخصوصا در سازهای ارزان). زیرا این حجم زیاد با کاهش ضخامت و کاهش تعداد پل و استفاده از چوب روشن قابل دستیابی است که خود این موارد برای اینکه یک سنتور، ضعیف محسوب شود کافیست. انتخاب صدا یک تخصص است که با تجربه به دست می¬آید بنابراین اگر نوآموز هستید و در این زمینه تجربه ای ندارید پیشنهاد می کنیم که حتما نظر استاد و کارشناس این حوزه رو جویا باشد.
چرا کوک ساز ممکن است در قیمت سنتور تاثیر گذار باشد؟ سازی که چندین بار کوک شده باشد ساز بهتری است و اگر کوک نشده حتما از کسی که توان و تخصص کوک کردن را داشته باشد بخواهید چند سیم را به صورت امتحانی دوباره کوک کند تا از کیفیت نگهداری کوک ساز مطمئن شوید. نکته دیگر اینکه هیچ گاه برروی یک سنتور حرفه¬ای صنایعی چون خاتم، معرق یا منبت روی صفحه ساز نمی¬بینید زیرا اینها باعث تضعیف صدا می¬شوند (به علت عدم یکدستی صفحه).
خب قطعا شما مانند من متوجه شدید که اختلاف قیمت سنتور A با سنتور B در چیست.
منبع: قیمت سنتور
جشنوارهی موسیقی فجر در سال ۱۳۶۴ فعالیت خود را با عنوان «جشنواره سرود و آهنگهای انقلابی» آغاز کرد. این رویداد ملی به مدت چهار سال با همین نام به فعالیت خود ادامه داد و در آن سالها تنها محملی محسوب میشد که اهالی موسیقی میتوانستند به اجرای برنامه و برگزاری کنسرت بپردازند. چهار سال پس از برگزاری «جشنواره سرود و آهنگهای انقلابی»، این رویداد با عنوان «جشنواره موسیقی فجر» به فعالیت خود ادامه داد که با پایان هشت سال جنگ تحمیلی علیه ایران نیز همراه بود. این رخداد آغازی دوباره برای این جشنواره بود.
در دوره پنجم، جشنواره برای اولین بار دارای «لوگو» شد و نمادهایی پیدا کرد که از این رخداد مهم خبر میداد اما دو سال بعد یعنی در سال ۱۳۷۰ که جشنواره برای اولین بار به صورت بینالمللی برگزار شد و علاوه بر گروههای داخلی در سبکهای گوناگون، چند گروه خارجی نیز در جشنواره حاضر شدند، این رویداد موسیقایی شکل گستردهتری به خود گرفت. البته در آن سال، بیشتر تلاش شد تا موسیقی کشورهای مسلمان محور فعالیتهای بخش بینالملل قرار گیرند و در همین راستا بخش «معرفی موسیقی ملل مسلمان» شکل گرفت که در آن برترین چهرههای موسیقی مسلمان در جهان حضور داشتند.
در این دوره یک گروه موسیقی از تاجیکستان (گروه استاد آدینه هاشماف و گروه دولتمند خلف)، یک گروه از هند با رهبری استاد بسمالله خان (نوازنده مشهور شهنای) و استاد هابیل علیاف از جمهوری آذربایجان با آواز نصرالله ناصحپور به اجرای برنامه پرداختند. ماهیت بینالمللی جشنواره موسیقی فجر تاکنون ادامه دارد.
اما در سال ۱۳۷۶، در سیزدهمین جشنواره برای اولین بار بخشهای دیگری به جشنواره اضافه شد. در این سال گروههای موسیقی بانوان پس از حدود ۲۰ دهه سکوت توانستند در جشنواره موسیقی فجر به اجرای برنامه بپردازند و بخش «ویژهی بانوان» نیز کار خود را آغاز کرد. این بخش در سالهای بعد نیز کماکان در جشنواره حضور داشت و البته مدتی بعد از آن به عنوان جشنوارهای مستقل تحت عنوان «گل یاس» به فعالیت خود ادامه داد؛ اما این بار در پانزدهمین دوره جشنواره، برای اولین بار ۱۰ کشور از کشورهای صاحب تمدن و موسیقی در جشنواره شرکت کردند. این تغییرات در ساختار جشنواره در سالهای بعد نیز ادامه داشت؛ به طوری که سال بعد از آن نیز بخش دیگری با نام «بخش سازی» اضافه و برای اولین بار در طول برگزاری جشنوارههای موسیقی فجر بخشی با عنوان پایاننامه به جشنواره اضافه شد.
در دوره بیستم نگاه جشنواره به طور خاص و ویژه به بحث پژوهش در موسیقی معطوف و در دوره بیست و سوم بخش رقابتی در جشنواره موسیقی فجر راهاندازی شد. در دورههای بعدی نیز موضوع جوانگرایی به عنوان محور اصلی جشنواره مطرح شد.
در سیو یکمین دوره از این رخداد موسیقایی، با نگاهی به تجربیات سالهای گذشته تلاش شد تا با حضور گروههای حرفهای و اضافه شدن «جایزه باربد» برای انتخاب بهترین آثار تولیدی، ضمن توجه ویژه به بخش تولید، تلاشهایی در خصوص اعتبار بخشی به این رخداد مهم انجام شود. این جشنواره هماکنون 35ساله است و به ریاست محمد اله یاری فومنی مدیریت میشود. جشنوارهٔ موسیقی فجر مهمترین جشنوارهٔ موسیقی ایران است که به مناسبت پیروزی انقلاب سال ۱۳۵۷، از سال ۱۳۶۴ تاکنون معمولاً در بهمن ماه هر سال در تهران برگزار میگردد.
منبع: ویکی پدیا
همانطور که اطلاع دارید تقریبا عود ثبت جهانی شده است و کار پرونده عود به اتمام رسیده است. در رابطه به ثبت جهانی سنتور، سال گذشته داریوش پیرنیاکان؛ دبیر و سخنگوی شورای عالی خانه موسیقی؛ اعلام کرده بود که اگر بودجه در اختیارشان قرار دهند و سازمان میراث فرهنگی مساعدت کند، تدوین پرونده سنتور را نیز انجام خواهد شد.
باوجود اینکه سنتور در ایران بسیار برجسته است و ما سازندگان قدری داریم که با برندهایی مانند سنتور موسوی، سنتور وظیفه دوست، سنتور صادقی و سایر انواع سنتورها فعالیت دارند اما استاد پیشکسوت موسیقی در همان زمان اعلام کرد که سنتور باید به طور مشترک ثبت شود چرا که چین، اروپای شرقی، ترکیه هم آن را دارند. همچنین به این مورد اشاره کرد که ما می توانیم سازهایی که در دیگر کشورها وجود ندارد و تنها متعلق به ایران هست را برای آینده نگاه داشته ام تا در یونسکو ثبت کنیم که می توان به سه تار اشاره کرد.
ایشان دقیقا به این مورد اشاره کرد که پرونده عود را جمع آوری و ویدئوی ده دقیقه ای را برای یونسکو آماده و به سازمان میراث فرهنگی ارسال کردیم تا این پرونده برای سال 2019 در یونسکو ثبت شود. اما امکان دارد کشورهایی که ساز عود دارند بخواهند هنگام ثبت یونسکو به ما بپیوندند، همچون ساز کمانچه که پیش از آن جمهوری آذربایجان درخواست کرد و ما نیز پیوستن آنها را به پرونده پذیرفتیم.
زمانی که ساز کمانچه در یونسکو ثبت جهانی شد چالشی که وجو داشت این بوده است که به اسامی کشور ها به ترتیب الفبا ثبت نشود زیرا جمهوری اسلامی ایران بعد از سایر کشور ها قرار می گرفت. که خوشبختانه با مقاومت ها و استدلال های ردیف دان موسیقی ایران این مورد تایید شده است و اکنون اگر کمانچه را در سایت یونسکو جستجو کنید، نام ایران می آید.
خوشبخاته چون ایران از نظر فرهنگی گستره بسیار پهناوری دارد هر زمان که میخواهد یک اثر میراث معنوی را ثبت جهانی کند کشورهای دیگر نیز میخواهند به آن بپیوندند و این اتفاق نباید خشم ما را به همراه داشته باشد بلکه باید به این قضیه افتخار کنیم. مثلا زمانی که 12 کشور میخواهند در پرونده ثبت عید نوروز سهیم باشند یعنی اینها زمانی جز ایران بوده اند.
علاوه بر ساز کمانچه که در ثبت آن با کشورهای دیگر سهیم شده ایم احتمالا در ساز سنتور و نی نیز این اتفاق بیفتد.
منبع:ایرنا
یادگیری موسیقی و نواختن یک ساز، همانطور که احتمالاً انتظار هم می رود، آسان نیست. برای اینکه در نواختن سازی به تسلط نسبی برسید، باید به فاکتورهای زیادی دقت کنید. اینکه شما به چه سازی علاقه دارید بسیار مهم است، همچنین باید مشخص کنید که چه مقدار میخواهید برای خرید ساز مورد علاقه تان هزینه کنید. پس ابتدا از قیمت های موجود آگاهی کامل پیدا کنید به عنوان مثال اگر به سنتور علاقه دارید قبل از خرید سنتور بودجه موردنظرتان را تهیه کنید. سایتهای زیادی مانند ساز24 امروزه قیمت های آپدیت سنتور و سایر انواع سازها را ارائه می دهند. بعد از این مرحله باید بدانید که لازم است زمانی را نیز صرف یادگیری سازتان کنید و با انگیزه، اراده و صبوری در این مسیر قدم بردارید و البته تمرین مستمر و بسیار داشته باشید! اما این راه با تمام سختی هایش، رهروان بسیاری هم دارد. ولی چرا؟ برای اینکه هیچ حسی بهتر از این نیست که بتوانید یک قطعه گوش نواز موسیقی را به نحو احسن اجرا کنید، یا اینکه همراه دوستانتان به گروه نوازی بپردازید و یا با سبک و سلیقه خودتان آهنگسازی کنید! حقیقت این است که موسیقی زندگی ما انسان ها را زیبا و جذاب تر می کند و در مواقع مختلف، باعث ایجاد حس آرامش یا هیجان در فرد می شود. یادگیری یک ساز می تواند اولین قدم برای رسیدن به این احساس خوب باشد، به همین دلیل است که بسیاری از افراد در سنین مختلف علاقه مند به یادگیری سازی بخصوص شده و دوره های آموزشی مرتبط با آن ساز را آغاز می کنند. گاهی از اوقات، افراد در سنین بالاتر با توجه به مشغله هایی که در خانه و محل کار دارند، نگران دشواری های فرایند یادگیری هستند. ضمن اشاره به این مسأله مهم که “هیچ گاه برای یادگیری موسیقی دیر نیست”، در ارتباط با این دغدغه که یادگیری چه سازی می تواند برای یک بزرگسال آسان تر باشد و زودتر به نتیجه برسد، ابتدا باید مقدمات دیگری را در نظر گرفت که در نهایت موجب سختی یا آسانی یادگیری یک ساز برای فرد می شوند. در این زمینه راهنمایی هایی وجود دارد که در ادامه این مقاله به تشریح آنها خواهیم پرداخت.
انتخاب حساب شده ی ساز مهم است، چرا که اگر با ساز به خوبی ارتباط برقرار نکنید، احتمالاً انگیزه و رغبت کافی را برای تمرین کردن نخواهید داشت و طبیعتاً با سرعت کمی پیش خواهید رفت و یادگیری آن ساز برایتان سخت می شود! سازی که انتخاب می کنید باید همان سازی باشد که گاه و بی گاه با اشتیاق سراغ آن می روید و آن را می نوازید. پس برای انتخاب ساز مناسب، پیش از آنکه به سخت یا آسان بودن یادگیری آن فکر کنید، به این نکات توجه کنید:
اگر ترجیح می دهید نواختن سازی را بلد باشید که بتوان همراه آن آواز خواند یا آواز خواندن فرد دیگری را همراهی کرد، شاید یادگیری سازهای کوبه ای مثل درامز یا پرکاشن شما را به مقصودتان نرساند. در مقابل، سازهای زهی-زخمه ای مثل تار، سه تار و گیتار و یوکلِلی و همچنین سازهای صفحه کلید دار مثل پیانو و کیبورد انتخاب های درستی برای شما هستند. اما اگر نقش داشتن در یک گروه یا ارکستر موسیقی همیشه برایتان فعالیتی جذاب به نظر می رسیده، گزینه های نامحدودی برای شما وجود دارد! انواع سازهای کوبه ای مثل درامز، پرکاشن، کاخون، تنبک، دف و …، سازهای باس مثل گیتار باس یا ویولنسل و تقریباً هر نوع ساز دیگری که در آن مهارت پیدا کنید می تواند مجوز ورود شما به گروه های موسیقی باشد. صرفاً سازی را انتخاب کنید که با روحیه شما سازگار باشد و خواسته شما را از موسیقی برآورده کند.
برای ما ایرانی ها همیشه دوراهی “موسیقی سنتی یا موسیقی غربی” وجود دارد، اما در واقع موسیقی غربی (جهانی) خود شامل چندین زیرمجموعه (سبک کلاسیک و سبک های امروزی مثل پاپ، راک، بلوز، جز، متال، کانتری) است. اگر بخواهید وقت و تلاش خود را منحصراً وقف یک سبک کنید ، شاید این مسأله بطور مستقیم در روند انتخاب سازتان تأثیر بگذارد. برای مثال اگر ساز نی را انتخاب کرده باشید، صدای سازتان در موسیقی اصیل ایرانی (چه بصورت تک نوازی و چه در گروه نوازی ها) همیشه مورد پذیرش است اما نزدیک شدن به سبک های غربی با این ساز آسان نخواهد بود. یا ساز درامز که یک ساز غربی به شمار می رود، در سبک های امروزی مثل پاپ، راک، متال، جز، بلوز… کاربرد دارد، اما با انتخاب آن مشخص کرده اید که با حیطه موسیقی کلاسیک کاری ندارید! سازی مثل ویولن این فرصت را به شما می دهد که در سبک های مختلف بنوازید و بخشی از گروه های کوچک و بزرگ موسیقی باشید، اما در این صورت مسلماً باید سختی های یادگیری آن را به جان بخرید!
تمام سازهای ساخته شده و ساخته نشده در جهان، با ایجاد ارتعاش بر یک بستر فیزیکی و در نتیجه آن ایجاد موج های صوتی به صدا در می آیند. معیاری که سازهای مختلف را در دسته بندی های مختلف قرار می دهد، نحوه ارتعاش و خلق امواج صوتی است. در واقع بعضی از سازها با کوبش (بوسیله دست یا ابزار خاص)، بعضی از آنها با دمیدن هوا و بعضی با زخمه یا ضربه زدن بر سیم ها به صدا در می آیند. شما نیز می بایست بر اساس قابلیت ها و محدودیت هایی که در خود می بینید، انتخاب کنید که به کدام نوع از سازها بیشتر علاقه مندید و با آن احساس راحتی دارید. پنج خانواده اصلی سازها عبارتند از:
لازم به ذکر است که بعضی از سازها را با توجه به مکانیزم آنها می توان در چند دسته بندی جای داد، برای مثال ساز پیانو، علاوه بر اینکه در خانواده سازهای کلاویه ای است، به دلیل اینکه از برخورد چکش ها بر روی سیم ها به صدا در می آید، یک ساز زهی-کوبه ای نیز محسوب می شود.
با در نظر گرفتن تمامی این نکات، در نهایت اگر به دنبال سازی هستید که بتوان در کوتاه ترین زمان ممکن بر آن تسلط نسبی پیدا کرد و به اصطلاح از آن “صدای خوبی در آورد”، توجه شما را به گزینه های زیر جلب می کنیم:
بخاطر ظرافت و سبکی ساز و سهولت در نوازندگی، از سازهایی به شمار می آید که هنرجو به خوبی با آن ارتباط برقرار می کند و روند پیشرفت در نوازندگی آن نسبتاً سریع است.
سنتور برای نوازندگی در هر کدام از دستگاه های موسیقی ایرانی، منحصراً کوک می شود، بنابراین پیدا کردن نت های صحیح بر روی آن آسان است و هم چنین نحوه نواختن آن، یکی از آسان ترین و بی دردسر ترین ها برای دوره آغازین یادگیری ساز است.
یکی از خاص ترین سازهای کوبه ای است که بخاطر ظرافت و وزن مناسبش، مورد توجه هنرجویان بسیاری، خصوصاً بانوان، قرار می گیرد. در دوره ای نسبتاً کوتاه می توانید چندین ریتم و تکنیک مختلف بر روی دف یاد بگیرید.
نواختن پیانو همانقدر که در مقاطع حرفه ای می تواند پیچیده و سخت باشد، در آغاز یادگیری می تواند آسان و کم زحمت باشد. چینش نت های دوازده گانه (موسیقی غربی) و الگوی تکرار آنها بر روی پیانو، درک خوبی از فواصل، آکوردها و سایر جنبه های تئوریک موسیقی به هنرجو می دهد و خیلی زود می توان با آن قطعات آسان ولی خوش صدا نواخت.